Σεπτέμβριος - Διαβητοπάθειες - Ενημέρωση - Πρόληψη

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, βάσει των αυξημένων περιστατικών διαβητοπάθειας που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στο ιατρείο μας τον τελευταίο καιρό, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε γι΄αυτό το σοβαρό θέμα.

Ο Διαβήτης είναι μια πάθηση που τα τελευταία χρόνια καλπάζει κυριολεκτικά.

Περίπου ένας στους 10 Έλληνες έχει διαβήτη.

Μάλιστα ο ένας στους 2 ενήλικες που έχουν διαβήτη, δεν το γνωρίζει !

Τι είναι όμως ο διαβήτης ?

Ο σακχαρώδης διαβήτης περιλαμβάνει μια ομάδα μεταβολικών νοσημάτων & χαρακτηρίζεται ως ύπουλη ασθένεια αφού μπορεί να εμφανιστεί στον καθένα ανεξάρτητα από την ηλικία, το χρώμα ή το φύλο, χωρίς να δώσει αρχικά θορυβώδη συμπτώματα.

Είναι μια χρόνια νόσος που όταν δεν είναι σωστά ρυθμισμένη μπορεί να φέρει απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

---

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί:

• την πρώτη αιτία τύφλωσης ενηλίκων

• την πρώτη αιτία τελικού σταδίου νεφρικής ανεπάρκειας

• την πρώτη αιτία ακρωτηριασμών των κάτω άκρων

• την πρώτη αιτία στυτικής δυσλειτουργίας

• τετραπλασιάζει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά επεισόδια

• εξαπλασιάζει τον κίνδυνο για εγκεφαλικά επεισόδια

• διπλασιάζει τον κίνδυνο για άνοια, Aλτσχάιμερ και κατάθλιψη

O Διαβήτης είναι ένα νόσημα που χαρακτηρίζεται από την αύξηση του σακχάρου στο αίμα και πολλές φορές στα ούρα ως αποτέλεσμα είτε της ανεπαρκούς δράσης της ινσουλίνης, είτε της ανεπαρκούς έκκρισής της, είτε του συνδυασμού και των δύο.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια πολυπαραγοντική πάθηση και ταξινομείται σε:

• Τύπου 1 (ινσουλινοεξαρτώμενος),

• Τύπου 2 (μη ινσουλινοεξαρτώμενος),

• Διαβήτης κύησης,

• Δευτεροπαθής διαβήτης.

Η κληρονομικότητα αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα και στους δύο τύπους διαβήτη.

Γενικά ισχύει ότι ο Διαβήτης τύπου 1 είναι αυτοάνοσο νόσημα με μικρού βαθμού κληρονομική προδιάθεση,

ενώ ο Διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται άμεσα με την κληρονομικότητα.

Ποια είναι όμως τα συμπτώματα για να καταλάβει κάποιος ότι πάσχει από διαβήτη ?

Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορεί να υπάρχουν αλλά μπορεί και να απουσιάζουν τελείως, στα άτομα με Σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

• Συχνοουρία – Πολυουρία

• Πολυδιψία

• Πολυφαγία

• Απώλεια Βάρους

• Αδυναμία , Καταβολή

• Έλλειψη ενδιαφέροντος και συγκέντρωσης

• Εμετοί και στομαχικός πόνος

• Μουδιάσματα και βελονιές στα άκρα

• Θολή όραση

• Συχνές λοιμώξεις

• Πληγές που αργούν να επουλωθούν

Πως πρέπει να μετράμε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μας για να δούμε αν πάσχουμε ?

Η μέτρηση πρέπει να γίνεται καθημερινά και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού μας και να σημειώνεται σε ειδικό ημερολόγιο.

Η μέτρηση του πρωινού σακχάρου νηστείας προϋποθέτει να είμαστε νηστικοί για 12 ώρες πριν την κάνουμε.

• 70-100 mg/dl = Φυσιολογικό σάκχαρο

• 100-125 mg/dl = Προδιαβήτης

• 126 mg/dl και πάνω = Διαβήτης

Η μέτρηση του σακχάρου 2 ώρες μετά το φαγητό.

• Έως 140 mg/dl = Φυσιολογικό σάκχαρο

• 140-200 mg/dl = Προδιαβήτης

• Πάνω από 200 mg/dl = Διαβήτης

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση της νόσου ?

• Παχυσαρκία και υπερβολικό βάρος

• Έλλειψη άσκησης

• Διατροφή υψηλή σε λιπαρά και χαμηλή σε ίνες

• Προχωρημένη ηλικία

• Υψηλή πίεση και χοληστερίνη

• Συγγενείς 1ου βαθμού με διαβήτη

• Ιστορικό Διαβήτη Κύησης

Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στη νόσο ?

Κατά πρώτον ο προληπτικός έλεγχος για τον διαβήτη τύπου 2 κρίνεται σημαντικός για τη διάγνωση ή και την εξέλιξη της πάθησης, καθώς και να περιοριστεί ο κίνδυνος επιπλοκών της.

H θεραπευτική αντιμετώπιση στηρίζεται τόσο στην φαρμακευτική αγωγή όσο και στην εκπαίδευση του ασθενή για την αλλαγή που θα πρέπει να κάνει στον τρόπο ζωής του.

Σημαντικός είναι και ο τακτικός έλεγχος της νόσου από τον γιατρό, για να μπορέσει να ρυθμίσει την φαρμακευτική αγωγή του ασθενή εξατομικευμένα.

Επιπλέον ο γιατρός θα διερευνήσει τον πλήρη έλεγχο των λιπιδίων και της αρτηριακής πίεσης του ασθενή καθώς αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά επεισόδια σε συνδυασμό με τον σακχαρώδη διαβήτη.

Επίσης ο θεράπων ιατρός θα χορηγήσει στον διαβητικό ασθενή εξατομικευμένα διαιτολόγια, ώστε να επιτευχθεί η βελτίωση της διατροφικής συμπεριφοράς του.