Ο Ειδικός Παθολόγος κος Μπέλλος φροντίζει για την διερεύνηση και την αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας.

​

Το ουρικό οξύ αποτελεί σοβαρό παράγοντα κινδύνου και για το καρδιαγγειακό σύστημα.

Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών (δομικοί λίθοι του DNA)  δηλαδή των πρωτεϊνών στον πυρήνα των ανθρώπινων κυττάρων, και φυσιολογικά κυκλοφορεί στο αίμα μας.

Παράγεται κυρίως στο ήπαρ και σε μικρότερο βαθμό στα νεφρά και λεπτό έντερο.
Το ουρικό οξύ υπό φυσιολογικές συνθήκες αποβάλλεται από τον οργανισμό μας.

Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις ο μηχανισμός αποβολής του ουρικού οξέος δε λειτουργεί σωστά και  οδηγούμαστε σε υψηλές συγκεντρώσεις του στο αίμα, μία κατάσταση που ονομάζετε υπερουριχαιμία.

Οι ανώτατες τιμές συγκέντρωσης ουρικού οξέος στο αίμα είναι 7mg/dL στους άνδρες και 6mg/dL στις γυναίκες.

Από εκεί και πάνω, το άτομο κρίνεται ότι πάσχει από υπερουριχαιμία. 

Επειδή  το ουρικό οξύ είναι δυσδιάλυτο στο νερό, η υπερουριχαιμία έχει ως αποτέλεσμα να εναποτίθενται κρύσταλλοι ουρικού νατρίου σε διάφορα σημεία του σώματος και κυρίως στις αρθρώσεις  αλλά και σε άλλα όργανα, όπως τα νεφρά (νεφρολιθίαση, νεφρική ανεπάρκεια).

Νέες μελέτες αποδεικνύουν ότι το ουρικό οξύ αποτελεί σοβαρό παράγοντα κινδύνου (ίδιας βαρύτητας µε το κάπνισμα), για το καρδιαγγειακό σύστημα.

Ασθενείς µε υπερουριχαιµία έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και αυξημένο  κίνδυνο καρδιαγγειακών επιπλοκών.

Η υπερουριχαιμία προηγείται της ανάπτυξης υπέρτασης, παχυσαρκίας, νεφρικής νόσου και του διαβήτη.

Δηλαδή υπάρχει άμεση συσχέτιση της  υπερουριχαιμίας με την  καρδιαγγειακή νόσο, την υπέρταση, το μεταβολικό σύνδρομο, την νεφρική ανεπάρκεια , την απορύθμιση του ορμονικού συστήματος και τον διαβήτη.

Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι το ουρικό οξύ αποτελεί  ανεξάρτητο παράγοντα για ανάπτυξη της υπέρτασης, καθώς επίσης και του εγκεφαλικού επεισοδίου και της καρδιακής ανεπάρκειας.

Όταν το αυξημένο ουρικό συνυπάρχει με υψηλή χοληστερόλη και τριγλυκερίδια, τότε υπάρχει ιδιαίτερα αυξημένος κίνδυνος  εμφράγματος.

Αίτια εμφάνισης της νόσου :

• Γενετικοί προδιαθεσικοί παράγοντες – κληρονομικότητα

• Ο υποθυρεοειδισμός

• Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα

• Η παχυσαρκία

• Η ψωρίαση

• Η λανθασμένη διατροφή και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος

• Επίσης το ουρικό οξύ αυξάνει κατά την νηστεία.

Για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της υπερουριχαιμίας συνίστανται:

• Η απώλεια βάρους, με ειδικές συμβουλές από το γιατρό.

• Η πρόσληψη γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων χαμηλών σε λιπαρά.

• Η τήρηση  δίαιτας χαμηλή σε πουρίνες, βάσει διαιτολογίου από τον γιατρό,

• Η αποφυγή κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών και ιδιαίτερα μπύρας.

• Η λήψη άφθονων υγρών όλη την ημέρα σε οποιαδήποτε μορφή (νερό, χυμοί  φρούτων, τσάι αλλά και  καφέ)

• Ο αυστηρός περιορισμός των τηγανητών, κονσερβών, γλυκών ταψιού και σάλτσες εμπορίου.

Ποιες τροφές πρέπει να αποκλεισθούν από το διαιτολόγιο :

• Κυνήγι

• Ζωμός κρέατος

• Σάλτσες κρέατος

• Συκώτι, Εντόσθια, μυαλά

• Αμύγδαλα

• Μύδια, χτένια, ρέγκα, σκουμπρί, σαρδέλες, γαύρος, αντσούγιες, αυγοτάραχο

• Μπέικον

• Πατατάκια & γαριδάκια

• Πολύ ξινές τροφές  πρέπει να αποφεύγονται.

Τι πρέπει να κάνουμε :

• Να επισκεφτούμε το παθολόγο μας για ένα πλήρη έλεγχο και αξιολόγηση.

• Να αυξήσουμε την κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε υδατάνθρακες (ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, φρούτα).

• Να μειώσουμε την πρόσληψη λιπαρών από τη διατροφή σας.

• Να επιλέγουμε μόνο άπαχα γαλακτοκομικά προϊόντα και τυριά.

• Να μειώσουμε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και να  προτιμούμε πουλερικά και ψάρια.

• Να καταναλώνουμε τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C  που βοηθά τους νεφρούς να αποβάλλουν μεγαλύτερες ποσότητες ουρικού οξέος στα ούρα. 

Τέλος ο παθολόγος σας, μπορεί να σας συστήσει φαρμακευτική αγωγή με σκευάσματα που μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα του ουρικού σας οξέος .