top of page
1.JPG

Ειδικός Παθολόγος Μπέλλος Νικόλαος - Χολολιθίαση - Χολοκυστίτιδα

Η χοληδόχος κύστη είναι ένα μικρό σακουλάκι που βρίσκεται ψηλά και δεξιά στην κοιλιακή χώρα κάτω από το συκώτι και λίγο πιο πάνω από το πάγκρεας.

Μέσα στην χοληδόχο κύστη υπάρχει η χολή που είναι ένα ρευστό υγρό που παράγεται από το συκώτι.

Κατά τη διάρκεια των γευμάτων η χολή εκκρίνεται μέσω του χοληδόχου πόρου στο λεπτό έντερο και βοηθάει στην πέψη των λιπαρών τροφών και την απορρόφηση των βιταμινών και των θρεπτικών συστατικών.

 

Τι είναι η Χολολιθίαση

Πολύ συχνά μέσα στην χοληδόχο κύστη προκαλούνται συμπυκνώσεις χοληστερόλης, χολερυθρίνης και αλάτων,  με αποτέλεσμα την δημιουργία μικρών πετρών που ονομάζονται χολόλιθοι.

Οι περισσότεροι χολόλιθοι είναι μικροί της τάξης λίγων χιλιοστών και δεν προκαλούν διαταραχές στον οργανισμό.

Όταν όμως οι χολόλιθοι είναι μεγάλοι τότε προκαλούν συμπτώματα όπως δυσπεψία, φούσκωμα, αέρια, καούρες, ναυτία, πόνο, έμετο ακόμη και πυρετό.

Περίπου το 20% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν χολολιθίαση σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Η χολολιθίαση παρουσιάζεται συχνότερα στα παχύσαρκα και υπέρβαρα άτομα και σε άτομα που κάνουν κακής ποιότητας διατροφή.

Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες που ευνοούν την δημιουργία χολόλιθων, είναι:

  • Το κληρονομικό ιστορικό

  • Το φύλο (οι γυναίκες εμφανίζουν συχνότερα πέτρες στη χοληδόχο κύστη)

  • Η ηλικία

  • Η λιπαρή διατροφή πλούσια σε θερμίδες

  • Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας και η καθιστική ζωή

  • Τα μεταβολικά νοσήματα, υπερλιπιδαιμίες, σακχαρώδης διαβήτης

  • Οι ιδιοπαθείς εντερικοί νόσοι πχ. νόσος του Crohn

  • Η εγκυμοσύνη

  • Τα αντισυλληπτικά

 

Πως γίνεται η διάγνωση της Χολολιθίασης

Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση και με τον υπερηχογραφικό έλεγχο της άνω κοιλίας. Ειδικότερα το υπερηχογράφημα άνω κοιλίας αποτελεί την ενδεδειγμένη εξέταση, αφού ελέγχει αναλυτικά την χοληδόχο κύστη και τον χοληδόχο πόρο για λίθους και απόφραξη.

 

Ποια είναι η θεραπεία για την Χολολιθίαση

Δυστυχώς δεν υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία που να διασπά και να απομακρύνει τους χολόλιθους.

Αν τα συμπτώματα του ασθενούς είναι ήπια και η νόσος είναι σε αρχικό στάδιο,  τότε ο γιατρός μπορεί να συστήσει συντηρητική αγωγή που περιλαμβάνει ειδική δίαιτα και αντιβιοτικά φάρμακα.   

Επειδή όμως στατιστικά το 20% των ασθενών που πάσχουν από χολολιθίαση θα υποτροπιάσει και θα παρουσιάσει απόφραξη του κυστικού πόρου από τους χολόλιθους, η χειρουργική αντιμετώπιση αποτελεί την καλύτερη θεραπευτική μέθοδο.

 

Τι είναι η Χολοκυστίτιδα

Καθώς οι χολόλιθοι μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται μέσα στην χοληδόχο κύστη, η κύστη ερεθίζεται και δημιουργείται φλεγμονή.  Επίσης όταν η χοληδόχος κύστη συσπάται για να εκκρίνει τη χολή, τότε οι χολόλιθοι μπορεί να παγιδευτούν μέσα στον κυστικό πόρο και να προκαλέσουν απόφραξη. 

Όλες αυτές οι διαταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονές όπως την χολοκυστίτιδα και την παγκρεατίτιδα.

Όταν η απόφραξη του κυστικού ή των χοληφόρων πόρων  είναι παρατεταμένη, τότε προκαλείται μία σοβαρή επιπλοκή, η οξεία χολοκυστίτιδα.

Η οξεία χολοκυστίτιδα είναι μία επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής και πολλές φορές  και άμεση χειρουργική επέμβαση.

Τα συμπτώματα της οξείας χολοκυστίτιδας περιλαμβάνουν:

  • Διάταση της κοιλιάς και οξύ κοιλιακό πόνο άνω δεξιά που μπορεί να εξαπλώνεται στο δεξί ώμο και στο επάνω μέρος της πλάτης

  • Πυρετός με ρίγη και εφίδρωση

  • Ναυτία και έμετοι

  • Ανοιχτόχρωμα κόπρανα

  • Σκούρα ούρα

  • Κίτρινο δέρμα

 

Πως γίνεται η διάγνωση της οξείας Χολοκυστίτιδας

Η διάγνωση τίθεται από τον έμπειρο γιατρό, με  την λήψη του ιστορικού του ασθενούς, την κλινική εξέταση και με τον υπερηχογραφικό έλεγχο της άνω κοιλίας.

Επίσης κατά τον αιματολογικό έλεγχο παρουσιάζεται αύξηση στα λευκά αιμοσφαίρια, στα ηπατικά ένζυμα, στην χολερυθρίνη και στην αλκαλική φωσφατάση.

 

Ποια είναι η θεραπεία για την οξεία Χολοκυστίτιδα

Η αντιμετώπιση της οξείας χολοκυστίτιδας πρέπει να είναι άμεση γιατί υπάρχει περίπτωση ρήξη της χοληδόχου κύστης και πρόκληση γενικευμένης περιτονίτιδας.

Ανάλογα με την βαρύτητα του περιστατικού, ο γιατρός θα αξιολογήσει τους δείκτες της φλεγμονής και ανάλογα:

  • ή θα παραπέμψει τον ασθενή σε χειρουργική επέμβαση,

  • ή θα αντιμετωπίσει το περιστατικό με συντηρητική αγωγή, διακοπή της σίτισης και αναμονή για χειρουργείο.

bottom of page