_edited.png)
👉 Οι υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις αποτελούν πραγματικό εφιάλτη για εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν λύση στο πρόβλημα τους.
🟢 Πού μπορεί να οφείλονται και ποιά είναι η θεραπευτική τους αντιμετώπιση ?
Ας δούμε τα πράγματα με την σειρά:
Ουρολοίμωξη είναι η μόλυνση του ουροποιητικού συστήματος από κάποιο μικρόβιο.
Ανάλογα με το όργανο που προσβάλλεται, προκαλούνται ουρηθρίτιδες, κυστίτιδες, προστατίτιδες και πυελονεφρίτιδες.
🔘 Όταν κάποιος ασθενής με ουρολοίμωξη λάβει την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή, μείνει ελεύθερος συμπτωμάτων και μετά 2 εβδομάδες από την θεραπεία, ξαναπαρουσιάσει συμπτωματική ουρολοίμωξη, τότε μιλάμε για υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη.
🔘 Επίσης όταν κάποιος ασθενής έχει περισσότερα από 3 επεισόδια ουρολοίμωξης μέσα σε 12 μήνες ή περισσότερα από 2 επεισόδια στο τελευταίο 6μηνο, τότε πάλι μιλάμε για υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη και μάλιστα για χρόνια ουρολοίμωξη.
Ποιά είναι τα αίτια που προκαλούν τις χρόνιες ή επαναλαμβανόμενες ή υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις ?
🔻 Τα αίτια είναι πολλά και πολλές φορές δεν μπορούν να εξακριβωθούν.
🔻 Πολλοί άνθρωποι (ιδιαίτερα γυναίκες), είναι πιο επιρρεπείς στις επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις για άγνωστους λόγους, που μπορεί να σχετίζονται με γενετική/κληρονομική προδιάθεση.
🔻 Άλλοι παράγοντες που ευνοούν τις χρόνιες - επαναλαμβανόμενες - υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις είναι:
Η λιθίαση του ουροποιητικού που οφείλεται σε φλεγμονώδεις λίθους (νεφρολιθίαση, λιθίαση της κύστεως), που αποτελούν πηγή ουρολοιμώξεων.
Οι συγγενείς ή δευτεροπαθείς ανατομικές και λειτουργικές ανωμαλίες στο ουροποιητικό, πχ. στενώματα ουρήθρας, κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση, πολυκυστικοί νεφροί, συρίγγια του ουροποιητικού, ατελής κένωση της κύστης, ακράτεια ούρων, διογκωμένος προστάτης, ουροκαθετήρες, κ.α.
Επίσης ορισμένες γυναίκες έχουν ανατομικά την ουρήθρα τους πολύ κοντά στο ορθό, γεγονός που προκαλεί κίνδυνο επαναμολύνσεων και υποτροπών.
Η εμμηνόπαυση στις γυναίκες (ατροφία κολπικού επιθηλίου λόγω ανεπάρκειας οιστρογόνων).
Ορισμένα συστηματικά νοσήματα όπως ο διαβήτης.
Η προχωρημένη ηλικία και η καθιστική ζωή.
Η αναβολή/καθυστέρηση της ούρησης.
Η κακή υγιεινή της περιοχής των γεννητικών οργάνων.
Η συμπεριφορά και οι συνήθειες του ασθενούς (σεξουαλική συμπεριφορά, χρήση κολπικών διαφραγμάτων, σπερματοκτόνων, κ.α).
Πολύ βασικό αίτιο για την πρόκληση χρόνιων, υποτροπιαζουσών και επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων, είναι η βακτηριακή εμμονή ή μικροβιακή αντίσταση, έναντι των αντιβιώσεων.
Τα μικρόβια που προκαλούν τις ουρολοιμώξεις είναι:
το E. Coli που ευθύνεται για το 75% των υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων
και ακολουθούν τα: Proteus spp, Klebsiella, Enterococcus, Pseudomonas Aeruginosa, Serratia spp, Morganella, κ.α.
Πολλά από αυτά τα μικρόβια επειδή, είτε μπορεί να είναι νοσοκομειακά, είτε μπορεί να έχουν αναπτύξει ανθεκτικότητα έναντι των αντιβιώσεων που λαμβάνει ο ασθενής, δεν εκριζώνονται από το ουροποιητικό, με αποτέλεσμα να προκαλούν διαρκώς λοιμώξεις.
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου μία ουροκαλλιέργεια δείχνει στείρα, ενώ στην ουροδόχο κύστη μπορεί να υπάρχουν βιομεμβράνες (biofilms) οι οποίες είναι οργανωμένες κοινότητες μικροβίων σε πλαγκτονική μορφή και οι οποίες ανά πάσα στιγμή είναι δυνητικά επικίνδυνες να προκαλέσουν μικροβιακό αποικισμό και λοίμωξη.
🟢 Ποιές είναι οι εξετάσεις που πρέπει να κάνει ένας ασθενής που υποφέρει από χρόνιες, επαναλαμβανόμενες και υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις ?
Εκτός από τις συνήθεις ουρολογικές εξετάσεις, ο έμπειρος γιατρός θα συστήσει στον ασθενή έναν πλήρη αιματολογικό έλεγχο για τον προσδιορισμό τυχόντων υποκείμενων νοσημάτων που μπορεί να αποτελούν αίτια για την νόσο.
Επίσης θα συστήσει υπερηχογράφημα νεφρών και ουροδόχου κύστης, υπερηχογράφημα άνω-κάτω κοιλίας, αξονική και μαγνητική τομογραφία άνω-κάτω κοιλίας και οπισθοπεριτοναϊκού χώρου, καθώς και κυστεοσκόπηση.
Πώς θεραπεύεται η υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη ?
Αν οι εξετάσεις δείξουν κάποια λειτουργική διαταραχή ή ανατομικό πρόβλημα στο ουροποιητικό σύστημα του ασθενούς, τότε η κύρια θεραπεία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αποκατάσταση του συγκεκριμένου προβλήματος που ευθύνεται για τις ουρολοιμώξεις.
Αν δεν υπάρχει δυσμορφία, διαταραχή ή ανατομικό πρόβλημα στις δομές, τότε ο γιατρός θα συστήσει χημειοπροφύλαξη, δηλαδή την προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε χαμηλότερη δόση.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται επίπεδα του αντιβιοτικού στο ουροποιητικό σύστημα επί μακρόν και μειώνεται ή αποτρέπεται μία επανα-ουρολοίμωξη.
Ταυτόχρονα ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει τις οδηγίες του γιατρού, που περιλαμβάνουν:
•Προφύλαξη σε κάθε σεξουαλική επαφή
•Ούρηση μετά την σεξουαλική επαφή
•Ούρηση πριν από τον ύπνο
•Κατανάλωση άφθονων υγρών τουλάχιστον 12 ποτήρια νερό την ημέρα
•Τακτική ούρηση
•Διακοπή αλκοόλ και καυτερών τροφών
•Τακτική άσκηση