_edited.png)
Η υπέρταση αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα. Η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική βλάβη, δημιουργία ανευρυσμάτων, απόφραξη των αρτηριών των ποδιών, ξαφνικό θάνατο, κ.α.
Η αντιμετώπιση της υπέρτασης κρίνεται απολύτως αναγκαία, αφού μειώνει τον συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο του υπερτασικού ασθενούς και συμβάλει στην πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων.
Η υπέρταση αντιμετωπίζεται με τα αντιυπερτασικά φάρμακα τα οποία μειώνουν αποτελεσματικά τον κίνδυνο της καρδιαγγειακής νόσου, προφυλάσσουν από καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και προστατεύουν την νεφρική λειτουργία.
Τα αντιυπερτασικά φάρμακα χωρίζονται σε 5 κατηγορίες:
Τα διουρητικά, που αυξάνουν την ποσότητα των ούρων, μειώνοντας την κατακράτηση αλατιού και νερού και ελαττώνοντας τον όγκο του αίματος.
Οι β-αποκλειστές, που μειώνουν τους παλμούς της καρδιάς και τη σύσπαση των αγγείων.
Οι ανταγωνιστές ασβεστίου, που προκαλούν αγγειοδιαστολή εμποδίζοντας την είσοδο του ασβεστίου στα τοιχώματα των αρτηριών.
Οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ACE), που προκαλούν χαλάρωση των αγγείων.
Οι ανταγωνιστές των υποδοχέων της αγγειοτασίνης ΙΙ, που προκαλούν αγγειοδιαστολή και μείωση της κατακράτησης αλατιού και νερού από τα νεφρά.
Ο σχεδιασμός της αντιυπερτασικής θεραπείας εξατομικεύεται σε κάθε ασθενή. Ο παθολόγος θα επιλέξει τα φάρμακα και την δοσολογία τους, συνυπολογίζοντας στον ασθενή ένα πλήθος παραμέτρων, όπως το οικογενειακό ιστορικό, την ηλικία, τους παράγοντες κινδύνου, το σωματικό βάρος, τις δυσλιπιδαιμίες, τις υποκείμενες παθήσεις, τις λοιπές φαρμακευτικές αγωγές, τον τρόπο ζωής, το ψυχολογικό προφίλ, κ.α.
Ωστόσο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και ιδιαίτερα τις περιόδους έντονης ζέστης, η αρτηριακή πίεση μειώνεται από μόνη της λόγω της εφίδρωσης και της αγγειοδιαστολής που προκαλεί η ζέστη στον οργανισμό.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής που λαμβάνει θεραπεία με αντιυπερτασικά (και διουρητικά), κινδυνεύει να εμφανίσει υπόταση και αφυδάτωση αν δεν τροποποιήσει την θεραπευτική αγωγή.
Για αυτό το λόγο, κρίνεται αναγκαίο οι υπερτασικοί ασθενείς κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να επικοινωνούν με τον παθολόγο τους, ο οποίος συνεκτιμώντας όλους τους νοσογόνους και περιβαλλοντολογικούς παράγοντες, ενδέχεται να τροποποιήσει την αντιυπερτασική τους θεραπεία.
Τι πρέπει να προσέχουν οι υπερτασικοί ασθενείς το καλοκαίρι.
· Να μην κουράζονται και να μην εκτίθενται σε περιβάλλοντα με υψηλή θερμοκρασία ή υγρασία.
· Να αποφεύγουν τα μέσα συγκοινωνίας τις ημέρες με πολύ ζέστη.
· Σε περίπτωση που αισθανθούν ζάλη, ίλιγγο, πονοκέφαλο, αδυναμία, καταβολή, λιποθυμία, σύγχυση, ταχυκαρδία, θωρακική δυσφορία, δύσπνοια, να καλέσουν αμέσως τον γιατρό τους γιατί μπορεί να έχουν πάθει αφυδάτωση και ηλεκτρολυτικές διαταραχές (υπονατριαιμία).
· Να επικοινωνούν συχνά με τον γιατρό τους για συμβουλές και τροποποίηση της αντιυπερτασικής τους θεραπείας.
· Να μην καταναλώνουν μεγάλα γεύματα.
· Να πίνουν άφθονα υγρά έως 1,5 - 2 λίτρα.
· Να μην πίνουν πολλούς καφέδες και αλκοολούχα ποτά.
· Να καταναλώνουν άφθονα φρούτα και λαχανικά.
· Να κάνουν συχνά ντους με χλιαρό νερό.